De eerste controle vanochtend die op de agenda stond was een bezoek aan de tandarts voor de halfjaarlijkse controle. Geen gaatjes, ik heb goed gepoetst! Na een grondige check en een schoonmaakbeurt kan ik er weer een half jaar tegen.
Maar eindelijk was het dan zover, dag 1 van kuur 1. De map met papieren mee, een frisse dosis tegenzin mee (ik mocht van Roelof op het laatste moment er niet meer vandoor gaan) en wij op de fiets (het regende niet) richting Ziekenhuis Gelderse Vallei.
De verpleegkundige vertelde dat er aan mijn medicatie nog een botversterkend middel is toegevoegd, dat moest per infuus toegediend worden. Gelukkig heb ik geen problemen met geprikt worden! Daar zijn we maar mee begonnen, dit middel wordt 1 x in de 4 weken toegediend. Ze heeft Roelof naar de ziekenhuisapotheek gestuurd om de overige medicijnen op te halen. Intussen heeft zij het eerste shot Bortezomib toegediend, in een vetplooi in mijn buik (voldoende voorradig). Daarna kwam Roelof terug met een boodschappentas vol medicijnen, voor 3 weken! De verpleegkundige vertelde dat mijn kuur niet 4 weken (zoals in eerste instantie is verteld) maar 3 weken duurt. Dat betekent dat de rustperiode korter is en de kuren elkaar sneller opvolgen (mits de waardes in mijn bloed dat toelaten). Uit deze verrassingstas kwam ook het middel Fraxiparine, dat is een verhaal apart. Dit medicijn zit in een injectiespuit en moet iedere dag worden toegediend. Ik heb daarom vanmiddag mijzelf mijn eerste injectie ever toegediend! Deed dat zo netjes dat ik een compliment van de verpleegkundige kreeg. Dat een mens daar blij mee kan zijn. . . . . Nu moet het iedere dag.
Al met al viel het reuze mee vanmiddag. Ook vandaag geldt weer; niet huilen voor je geslagen wordt. Wat ik spannender vind is het wachten op de resultaten van al deze inspanningen: slaat de medicatie aan? Helpt het voldoende? Volgende week wordt er pas weer bloed geprikt, geduld is een schone zaak. . . . .
Intussen word ik niet vergeten, zoveel mensen die iets van zich laten horen dmv een kaart, een app, een mail, of mensen die me verwennen met een bloemetje of iets te lezen, ik voel me (wij voelen ons) heel erg gesteund door al die attenties en aandacht.
Lieve Gea,
Wat kan jij het toch goed verwoorden. Wij leken snappen het meteen. We denken heel veel aan jou en wensen je kracht en moed toe samen met Roelof je steun en toeverlaat. Ook de hartelijke groeten van Leny ( had haar net aan tel. )
Lieve groeten
Janny en natuurlijk ook van Henk
Dank je wel Janny en Henk!
Gea, wat fijn toch dat je ons op deze manier zo goed op de hoogte houdt. Ongelooflijk hoe je leven ineens kan veranderen: een boodschappentas vol ongewone zaken, die van levensbelang zijn.
Heel veel liefs en even zoveel sterkte,
Carolien.
Dank je wel Carolien. Ook jouw leven staat ineens op z’n kop, we wensen jou ook heel veel sterkte!
Goed van je Gea hoe jij het allemaal ondergaat! Ja zo’n goodiebag isvol verrassingen! Maar de kop is eraf! Houd goede moed!
Dikke knuffel uit down under!
Els
Dank je wel Els! Wat er uit die goodiebag komt is een maaltijd op zich! Heel veel plezier down under, even afstand nemen van alles hoop ik.
Dank je wel!
Lieve Gea,
Ik heb diep respect voor je zoals je/jullie met deze situatie omgaat/omgaan.
De zoveelste zware stap naar het ziekenhuis, van de afgelopen weken, heb je weer gemaakt.
Heel veel sterkte en houd moed.
We leven elke dag in gedachten met je mee.
Lieve knuffel Ellen en Gerard.
Dank je wel Ellen en Gerard.
Lieve Gea en Roelof,
Je hebt het weer duidelijk beschreven (echt Gea) dat wat je allemaal meemaakt. Veel sterkte met de behandeling en het geduldig afwachten. Wij leven mee op een afstandje. Een dikke knuffel ook voor Roelof jouw steun en toeverlaat.
Wouter en Corinne
Dank je wel! Hoezo echt Gea?? 😉
Lieve Gea,
De kop is eraf! Laat nu de shotjes en de prikjes hun werk maar doen! Heel veel sterkte samen met Roelof met het afwachten… HUG!
Dank je wel Jeanet, inderdaad blij dat de strijd is begonnen.
Nou lieverd, wat een toestanden allemaal. Was fijn om je even te zien en een knuffel te geven, Hoop dat het een beetje mee viel. Dikke kus,
Het begin viel inderdaad reuze mee gelukkig, nu stug volhouden!
Lieve Gea (en uiteraard Roelof)
Wat een rollercoaster!
Zo staat je/jullie leven ineens op zijn kop.
Wat mooi dat je ons laat meeleven via deze blog.
En wat zijn jullie dapper!
Heel veel kracht en sterkte gewenst bij de behandelingen.
Lieve groeten van Henk-Louis en Miranda
Dank je wel. Je weet inderdaad niet wat je overkomt binnen een maand tijd!