Effe dipje, nu weer beter

Om een zekere ordening aan te brengen in de ‘goodiebag’ met medicijnen heeft Roelof een afvink schema opgesteld voor 3 weken met de te nemen medicatie en het tijdstip van inname. Het is wel even wennen, al dat pillen slikken.

Dinsdag en woensdag ging het heel goed, ik voelde me zelfs ietsje beter, waarschijnlijk door de dexamethason, had iets meer energie. Donderdagochtend voelde ik me echter niet zo heel fit maar ik kon niet precies aangeven wat er aan de hand was. ’s Middags werd dat wel duidelijk: koorts. Wij hadden onze thermometer de laatste jaren niet meer gebruikt, het ding was met geen mogelijkheid meer aan de praat te krijgen, dus Roelof is op de fiets gesprongen om net voor winkelsluitingstijd nog een nieuwe te halen.

De verpleegkundige had gezegd dat het botversterkend middel een koortsig gevoel zou kunnen geven. Nu zat ik met koorts rond de 39 graden en klappertandend van de koude rillingen. In de informatiemap staat dat je moet bellen als de koorts boven de 38,5 graden komt. Tja, wat is wijsheid?  Toch maar gebeld om advies. De verpleegkundige gaf aan dat het heel goed was dat ik gebeld had en na overleg met de internist zei ze dat ik me moest melden op de Spoed Eisende Hulp (SEH). Toilettas meenemen voor eventuele opname. Ik voelde me zo naar, op zo’n moment vind je alles goed.

Rond 19.20 uur waren we op de SEH: wachten, bloedonderzoek, wachten, urineonderzoek, wachten, lichamelijk onderzoek, wachten, longfoto, wachten, gesprek met Arts in Opleiding, wachten, gesprek met internist, wachten. . . . .  Koorts duidt op een infectie of een bacterie en dat wilden ze eerst uitsluiten. Omdat ze verder niets meer voor me konden doen mocht ik om 24.00 uur gelukkig – ná een infuus met een antibioticum – wel weer naar huis!

We hadden ons deze avond toch heel anders voorgesteld, 14 juni was onze trouwdag en we waren van plan geweest om samen ergens een lekker vorkje te prikken. De ziekenhuisklok geeft aan dat dat niet meer ging lukken. We gaan voor de herkansing!

Vanochtend was de koorts zelfs even nog hoger, maar zakte in de loop van de ochtend af. Echt zo fijn om dan onder de douche te kunnen en schone kleren aan te trekken! Vanmiddag weer naar ZGV geweest (niet op de fiets deze keer) voor een tweede shot Bortezomib, dat kon gewoon doorgaan. Dezelfde internist van gisteravond is ook nog langs geweest om te zien hoe ik er nu bij zat. Hij was gerustgesteld, maar heeft en passant nog wel extra antibiotica voorgeschreven. Moet Roelof het schema ook nog weer aanpassen!