En vanochtend (vrijdag 29 juni) alweer richting Ziekenhuis Gelderse Vallei, hoezo rustweek? We konden op de fiets, alle omstandigheden waren prima, lekker weer en mijn energiepeil op niveau. Vanaf woensdag voel ik me inderdaad een stuk beter, meer energie, (bijna) geen duizelingen meer en weer zin om iets aan te pakken. Om dit te testen hebben Roelof en ik gisteravond een stuk gefietst en onszelf getrakteerd op een lekker ijsje.
Vanochtend stond een gesprek bij de hematoloog gepland. Samen hebben we de stand van zaken doorgenomen. We zijn begonnen met wat goed gaat. Het feit dat ik me fitter voel is en dat de bloedtransfusie zijn vruchten afwerpt is goed nieuws. De schimmelinfectie is over, geen rare plekken in mijn mond en geen zere keel meer, ook goed nieuws. Helaas zijn er ook weer bijwerkingen die de kop opsteken. Sinds een paar dagen heb ik last van uitslag, op mijn rug, armen en benen zitten rode bultjes die ENORM jeuken, met name de eerste dagen. Ja, daar had ik misschien gelijk over moeten bellen maar hé, het is mijn rustweek! De arts bekeek mijn jeukbultjes en concludeerde dat dit waarschijnlijk een bijwerking van één van de antibiotica is. Het schijnt dat je een reactie op medicijnen kunt ontwikkelen als je ze een tijdje inneemt. Deze antibiotica dus niet meer gebruiken, ik kreeg een recept voor een vervangende antibiotica mee. Marnix merkte op dat het van binnen (schimmel) naar buiten (bultjes) gaat en dat ik het zo van me afschud! Ook heb ik last van een tintelend gevoel in mijn handen, niet pijnlijk, maar ik heb de neiging om de hele dag te handenwringen. Dat schijnt er wel bij te horen, maar ik moet het wel noemen als het blijft of erger wordt. Verder krijg ik een hele droge huid, hoort ook bij chemo zei de arts. Ik kreeg een recept voor een crème mee, lekker smeren dus. En als laatste, de pijn. Nog steeds pijnlijke ribben en heup. De arts stelde voor om de dosis oxycodon te verdubbelen, dat zou moeten helpen.
Wanneer het effect van de chemo merkbaar is, is moeilijk te zeggen. De arts zei dat na de 2e, in de loop van de 3e kuur een vermindering van pijn te verwachten valt, maar ook dat is heel persoonlijk. 1 Kuur is geen kuur zei ze. Over het aanslaan van de chemo is ook nog niets te zeggen. Maandag aanstaande weer bloed laten prikken, maar dat is alleen om te kijken of ronde 2 van start kan gaan.
En weer ben ik verwend met kaartjes, appjes en lieve cadeautjes en prachtige bloemen.
