Maandag 17 september ’s ochtends nuchter naar Ziekenhuis Gelderse Vallei voor de bronchoscopie. Niet op de fiets deze keer, niet verstandig met een lege maag. Voor dit onderzoek werden mijn keel en stembanden verdoofd. De arts ging daarna met een scoop (kijkbuis en camera) via mijn keel naar de longen om wat weefsel te verzamelen en te kijken of er bijzonderheden te zien waren. Het onderzoek duurde maar kort, ongeveer een kwartier vanaf het moment van verdoven totdat ik weer naast de behandeltafel stond, maar het was niet plezierig. Ik voelde me zoooooo opgelucht toen het klaar was!
Op vrijdag 21 september zaten Roelof en ik ’s ochtends om 7.15 uur in de auto om op tijd in Nijmegen te kunnen zijn. Om 8.15 uur werd ik verwacht voor de forse dosis Cyclofosfamide ter voorbereiding op de stamceltransplantatie. Daarnaast kreeg ik nog een middel tegen misselijkheid en heeeeeeel veel vocht om te voorkomen dat de Cyclofosfamide mijn slijmvliezen zou beschadigen. Om 18.15 uur en ik 2 kilo zwaarder (van al dat vocht) waren we weer thuis.
Dinsdag 25 september was de dag dat ik moest beginnen met het injecteren van de groeifactor, dat gaat in ieder geval tot maandagochtend 1 oktober door. ’s Ochtends en ’s avonds een injectie in mijn buik om mijn beenmerg zoveel mogelijk stamcellen aan te laten maken. Deze stamcellen moeten overlopen naar mijn bloedbaan zodat ze volgende week uit het bloed gefilterd (de aferese) kunnen worden. Dit voel ik in mijn botten, romp, bovenarmen en bovenbenen en ik krijg er hoofdpijn van. Gelukkig is het te bestrijden met paracetamol.
Woensdag 26 september naar de afdeling bijzondere tandheelkunde van het UMCN. Om te voorkomen dat er ergens een sluimerende ontsteking zit werd mijn mond/gebit aan een grondige inspectie onderworpen. Ik moest daarvoor een vragenlijst invullen, twee keer spuug verzamelen in een bakje en een OPG (een grote overzichtsröntgenfoto van mijn gebit) laten maken. De tandarts heeft daarna nog een grote gebitsinspectie uitgevoerd. Ze heeft geen bijzonderheden gevonden en complimenteerde mijn tandarts voor het deskundige onderhoud.
Donderdag 27 september weer een fietstochtje naar Ziekenhuis Gelderse Vallei om een infuus met APD (botversterker) op te halen.De radioloog sprak in zijn verslag van de CT scan over nogal wat lytische laesies (betekenis: afbraak van bot dat te wijten is aan een ziekteproces zoals kanker; als kankercellen uitzaaiingen hebben in het bot kan dit de botstructuur veranderen; lytische laesies kunnen het bot verzwakken en vergroten het risico op botbreuken of andere problemen). Een versterkend middel is voor mij geen overbodige luxe.
Vrijdag 28 september opnieuw op de fiets naar Ziekenhuis Gelderse Vallei, ditmaal voor een longfunctietest en een gesprek met de longarts. De longfunctietest liet een normaal beeld van mijn longen zien, ruim voldoende longinhoud voor een persoon van mijn leeftijd. Mijn kortademigheid heeft hier dus niets mee te maken. De uitslagen van de bronchoscopie en alles wat op kweek is gezet lieten ook geen bijzonderheden zien. Wat de arts betreft daarom geen reden tot uitstel of cancelen van de stamceltransplantatie. Wel moet ik volgend jaar terug komen voor een follow up omtrent dat vlekje in de longen.
Het lijkt wel of ik de afgelopen weken een dagboek heb bijgehouden. De onderzoeken zijn niet leuk. Alle gesprekken zijn spannend. Alle medicijnen hebben bijwerkingen. Fantastisch dat jullie in deze tijd aan Roelof en mij blijven denken, we ontvangen nog steeds bloemen, kaartjes, appjes, mailtjes, cadeautjes, lekkers, noem maar op, heel hartelijk dank!


Dag Gea,
Wat een heftige onderzoeken en behandelingen allemaal. We hebben veel bewondering voor jou. Veel sterkte toegewenst bij de volgende stappen in het proces. Hartelijke groeten (ook voor Roelof) van Gerda en Johan Hiddink
Dear Gea
You are an inspiration to me. I’ve had a trying summer but nothing like what you are enduring.
Our prayers and thoughts are with you and Roelof.
John and Theresa
Hi John (and Theresa),
Yes, just like you we know now what it is to be constantly uncertain about your health situation, to have pain and to worry about the future. Only is your health situation already troublesome for years, so your struggling and positive attitude inspire us too! We fight and we pray to get better, even though we know there will always be clouds in the sky in the future. You are in our thoughts too and we pray for Theresa and you!