Stoel 7 – De kop is eraf

Vanochtend om 7.30 uur braaf alle premedicatie opgelepeld met een schaal yoghurt, dan glijden ook de grootste pillen het meest soepel naar binnen. Om 8.30 uur heb ik me gemeld op de afdeling dagbehandeling oncologie van Ziekenhuis Gelderse Vallei. Ik kreeg stoel 7 toegewezen. Alle behandelplaatsen zijn genummerd. Een leuke plek met zicht op de ingang, kan je lekker loeren wie er allemaal komen en gaan. Helaas schiet het lezen daardoor niet erg op en vrijdag moet het boek uit zijn voor onze leesclub bespreking.  Hieronder zie je een afbeelding van een stoel en een infuuspaal.

Per behandeldag is er een vaste verpleegkundige die alle handelingen doet. Je krijgt meteen een polsbandje met een streepjescode. Die code wordt bij alle handelingen gescand en je gegevens komen tevoorschijn op de computer. Waterdicht systeem. De administratie wordt doorgenomen en dan wordt in de juiste volgorde alle medicatie per infuus of injectie (deze keer een supergrote spuit met een naald ter grootte van een stopnaald) in de buik toegediend. Geen kik gegeven, stoer hè? Ze vroeg intussen het een en ander (om af te leiden natuurlijk), kreeg ik mooi de gelegenheid om even op te scheppen over Sara en Naomi. 🥰🥰

Om 12.30 uur zat alle medicatie in de patiënt (wat een hekel heb ik aan dat woord). Ik moest nog tot 15.30 uur nablijven om te kijken of er geen complicaties zouden ontstaan. Afgezien van een schroeiende hoofdpijn heb ik gelukkig nergens last van, dus ik mocht naar huis. In het ziekenhuis zijn alle verpleegkundigen lief, zorgzaam en hebben oog voor de patiënt, super! Ook nog een lekkere lunch gehad; all inclusive. En dan sta je ineens buiten in de frisse lucht en dat voelt zoooo heerlijk! Roelof haalde me op, thuis lekker  genieten van een cappuccino.

Ik ben blij dat de eerste dag erop zit. Ik zag er niet tegenop, dacht ik. Toch is het wel spannend en ik denk dat het me meer doet dan ik wil toegeven.