Kuur 3, week 2, stoel 5 en stoel 3

Maandag 22 mei in stoel 5 het vervolg op ‘ezeltje prik’, in overleg met de verpleegkundige weer een verse ader opgezocht. Zij stelde voor in mijn hand te prikken maar omdat de naald een nacht blijft zitten vind ik dat niet zo handig. We vonden nog een mooie ader op mijn linkerarm. Eerst moet je dan met je hand/deel van je arm in een bak met warm water. Onhandig maar de aderen worden dan wel goed zichtbaar en het prikken gaat soepeler. Het schema vanaf kuur 3 is iets gewijzigd; in kuur 3 geen Daratumumab injectie in week 2 en week 4. Dus in deze week alleen maar thuis de Dexamethason innemen en op de dagbehandeling de Carfilzomib via het infuus. De Dexamethason deed zijn werk heeeeel goed, ik was helemaal warm en rood en opgejaagd en had bijna geen stem.

Dinsdag 23 mei in het vervolg op de stoelendans op stoel 3. Ik mocht kiezen tussen stoel 6 met uitzicht op het sedumdak of stoel 3 met uitzicht op de ingang en de kamer van de verpleegkundigen. Ik heb gekozen voor stoel 3, lekker loeren. Achteraf gezien was dat geen slimme keus want stoel 6 heb ik nog niet gehad, gemiste kans dus. Het infuus zat nog goed en de Carfilzomib lag al klaar. De medicatie wordt allemaal gemaakt in en naar boven gebracht door de ziekenhuisapotheek. Dat doen ze pas op het moment dat de kuur ook echt doorgaat en als dat pas op het laatste moment is moet je dus wachten tot het klaar gemaakt is. Vandaag ging het allemaal soepel en na ruim anderhalf uur stond ik weer buiten. Gauw naar huis in mijn eigen stoel, zit toch altijd nog het fijnst!

Gisteren kon ik eindelijk de uitslag van het bloedonderzoek van 12 mei in de ZGV app zien. De uitslag van de vrije lichte kappa was hetzelfde als de uitslag van Nijmegen; < 6.0 mg/L  De referentiewaarden liggen tussen 7.9 en 22.4.  Tja, nu zijn ze dus te laag! Op 7 juni heb ik een afspraak met de hematoloog, eerst maar afwachten wat zij ervan zegt.

Dank jullie voor alle lieve berichtjes in welke vorm dan ook. Intussen blijf ik ook zeker geïnteresseerd in jullie wel en wee. Mocht ik een belangrijke gelegenheid of iets anders vergeten dan alvast excuses en beroep ik me op mijn ‘chemobrein’. Voor nu wens ik jullie alvast een heel fijn Pinksterweekend.