Het is nog geen maand geleden dat ik voor het eerst bij de huisarts zat, dinsdag 1 mei 2018, met mijn lijstje met klachten. Binnen deze maand ben ik van fitte 50 plusser veranderd in patiënt.
Misschien heb ik naasten, mensen in mijn omgeving, familie, collegae, soms onheus behandeld als ze hun verhaal deden over ziektes, pijntjes, vermoeidheid of iets dergelijks. Ik was altijd van mening dat een paracetamolletje wonderen doet en daarna ‘hup’, weer door. Mijn oprechte excuses aan al die mensen die zich te kort gedaan voelen door mijn onbegrip.
Vanochtend om 10.30 uur stond de afspraak bij de hematoloog in de Gelderse Vallei gepland. Roelof doet helemaal niet meer moeilijk als ik, zoals gebruikelijk, 15 minuten te vroeg wil vertrekken. Voor de afspraak moet er gewogen en bloeddruk gemeten worden. Mijn gewicht was nog iets afgenomen, maar niet veel meer. De bloeddruk was goed en dat terwijl het zo spannend was!
De arts vertelde dat het resultaat van de scan van afgelopen vrijdag duidelijk maakt dat mijn heup heel erg te lijden heeft gehad. Waar de botdichtheid een mooie witte structuur zou moeten laten zien op de scan, zie je nu maar een vliesje. Dit verklaart inderdaad de klachten in mijn lies/heup. Verder zag hij geen nieuwe haarden. Hij vertelde dat mijn ziekte zich in stadium III bevindt, maar dat dit niets zegt over de prognose, dat hangt van velerlei factoren af. Hij stelt wel voor om de behandeling zo spoedig mogelijk te beginnen.
Dit houdt in dat ik mij donderdag 31 mei eerst moet melden in Rijnstate Arnhem voor een gesprek in het ARTI over bestraling van mijn heup. De behandeling zelf kan in Ede verricht worden, waarschijnlijk volgende week al. Hoeveel sessies er nodig zijn en de dosering wordt bepaald door de radioloog, heb ik niets over te zeggen. Daarna staat er volgende week maandag 4 juni een gesprek (een gesprek van een uur en ik heb al huiswerk meegekregen!) met de oncologie verpleegkundige op de agenda, over de chemo kuren. Ik mocht kiezen welk tijdstip. Gewoonlijk ga ik voor lekker vroeg maar sinds kort heb ik nogal wat tijd nodig om op gang te komen ’s ochtends, ik heb daarom maar gekozen voor het einde van de ochtend. De behandeling zal daarna zo snel mogelijk starten – ná de bestraling. De informatie die ik meegekregen heb spreekt over een combinatie van injecties en tabletten, ik hoef vooralsnog niet opgenomen te worden.
Intussen heb ik zoveel pijn dat mijn favoriete paracetamolletjes niet meer afdoende werken. De arts was ook lichtelijk verbaasd dat ik me nog niet op de oxycodon gestort had. Wat me tegenhield was de enorme lijst met bijwerkingen. Helaas ontkom ik er dus toch niet aan, met pijnstilling functioneer ik hopelijk weer iets beter.
Jeetje, Gea…..wat een maand….levensveranderend…heftig!
Bijzonder knap dat je alles zo op een rijtje kan zetten in deze blog.
Sterkte maar weer!
Dank je wel Elly.
Jeetje Gea, wat ben je in een rolercoaster terecht gekomen. Druk met beter worden! Ik hoop dat je tussendoor ook nog van vele andere zaken kan genieten die je energie geven om dit alles te kunnen doorstaan. Ik leef met je mee. Bel me aub als je iemand nodig hebt om even je zinnen te verzetten…ik ben er voor je.
Liefs Nynke
Wat een drukke ochtend met veel informatie.
Sterkte bij de gesprekken 31 mei en 4 juni.
Dank je wel Olga.
Heftig allemaal Gea, dat je leven in zo’n sneltreinvaart kan veranderen. Ik wens je heel veel sterkte met de behandelingen.
Heftig allemaal Gea dat je leven in zo’n sneltreinvaart kan veranderen. Ik wens je heel veel sterkte met de behandelingen en hoop voor je dat voldoende energie overhoudt om een je leven te leven. Corry
Wat fijn om zo uitgebreid op de hoogte te blijven Gea! Snap dat je pijn medicatie zo lang mogelijk wilt uitstellen. Je gaat nog genoeg rotzooi binnen krijgen binnenkort. Maar toch, pijn is zoooooo slopend! Wees niet te streng voor jezelf. Dikke knuffel!!!
Lieve stoere Gea, Wat heftig allemaal, onvoorstelbaar. Pijnstillers gebruike hoort nu bij goed voor jezelf zorgen. Pijn put je uit en je hebt juist nu alle energie nodig om de behandelingen die komen aan te gaan.
Liefs en sterkte voor jou en allen die je lief zijn. Henny
Jeetje Gea, ’t is toch niet te bevatten hoe je leven in 4 weken kan veranderen… Voor zover ik dat kan beoordelen denk ik dat je mentaal een ‘èchte Friezin’ bent…. maar wees niet te hard voor jezelf: mèt pijnbestrijding is het al moeilijk genoeg! Ennuuhh stoer zijn is ook niet alles 😉 Goed om in je berichten je gevoel voor humor terug te vinden. Zó knap hoe je dit ‘oppakt’! XXX
Pffft, Gea wat een hoop en heftig nieuws!..en wat ben je toch een bikkel! Ook zo goed van je dat je dit op deze manier deelt met ons. Wees niet te streng voor jezelf, onnodig veel pijn kost onnodig veel energie en die heb je hard nodig in dit hoofdstuk van je leven!. Ik bewonder je humor, door je verhalen heen zo mooi terug te vinden…,positiviteit is ook een heel sterk medicijn! Morgen weer een dag met nieuws en verder op de weg naar beter!!..veel succes lieverd!..X